DIO PERDONNA, IO NO!

Κάποτε στην αναζήτηση κλίματος εκτόνωσης
και συναινετικής ψυχαγωγίας
γέμιζαν τα ταμεία από κόσμο λαϊκής παιδείας
όταν οι άδειοι κάλυκες πέφτανε βροχή
η δράση έφερνε την πολυπόθητη κάθαρση
όταν ο Terence Hill έκανε τον Bud Spencer έξω φρενών
και τότες στο σαλούν τα έκαναν θρύψαλα
όταν με ένα αντιηρωικό σινιάλο σάλπισμα
γενικευόταν το κακό
οι γροθιές έπεφταν σύννεφο
και αύρα αισιοδοξίας σκόρπιζαν
στο καταπιεσμένο νεανικό κοινό.
Μετά βίας έκρυβα την διπλή μου ιδιότητα
όμως σπάνια οι άλλοι διέκριναν
αν την συγκεκριμένη σκηνή
υποδυόταν ο σωσίας μου ή εγώ
και σε οποιαδήποτε ερώτηση
διπλωματικά απαντούσα:
Il mio nome e Nessuno!